Otrzymując łaskę wiary nie tylko stałeś się przyjacielem Boga na chwilę. Nieraz grzech nas przytłoczy i zniechęci, wtedy łatwo zwiesić głowę i patrzeć z ziemię. Łatwo ograniczyć się do chwilowych pragnień, zapomnieć o ideałach, odpuścić sobie. Jezus odpowiadając dziś saduceuszom wskazuje na całkowitą nieadekwatność ich wyobrażeń do rzeczywistości nieba. Myślą kategoriami ludzkimi, naszych ziemskich więzi „czyją żoną będzie?”. Jezus zdecydowanie podkreśla naszą wieczną relację z Bogiem. Nie jakąś ogólną z boskim Absolutem, bezduszną Istotą. Mówi o Bogu „Abrahama, Izaaka i Jakuba”. Mówi o Bogu osobowym, który wybrał ciebie po imieniu. Bóg zna Twoje imię. Chociaż upadasz, mimo wszystko kocha cię na wieki.