Nie odniosę się dzisiaj do całości tekstu. Chciałbym zwrócić uwagę na jeden krótki cytat „wielu z jego narodzenia cieszyć się będzie”. Te słowa już nieraz szczególnie do mnie przemawiały. Przypominają mi się zawsze, gdy rozmawiam z ludźmi zrezygnowanymi, przygnębionymi, nieraz w depresji lub nawet wprost przeklinającymi dzień swoich narodzin. Jak człowiek może dojść do wniosku, że jego życie jest bezwartościowe? Brr… aż strach pomyśleć. Nieraz rzeczywiście, o zgrozo, rodzice nie cieszą się z nowego życia. „Będziemy mieli dziecko” – oznajmia dziewczyna lub żona, a on robi awanturę, że nie wzięła pigułki! Ile matek zamiast cieszyć się macierzyństwem, rozpaczliwie szuka tabletek wczesnoporonnych lub wprost aborcji. Szok! Twoje życie jest bezcenne, jedyne i niepowtarzalne. Nie jest to pusty slogan. Nawet, jeśli ktoś z rodziny powie ci, że twoje istnienie na świecie to tylko efekt „wpadki” rodziców, pamiętaj, że jest jeszcze Bóg. Pamiętaj o tym, gdy odechciewa ci się żyć. To On cię kocha od zawsze. On chciał twojego zaistnienia. Jeśli trudno ci w to uwierzyć – uwierz, chociaż w to, że jesteś jeden jedyny i niepowtarzalny, jedna jedyna i niepowtarzalna. Przez miliony lat istnienia świata, przez miliardy życia istnień ludzkich, nie było i nie będzie drugiego ciebie. Więc przyjmij dar swojego życia.